برنامه‌ریزی و فقر در ایران؛ عوامل، شاخص‌ها، دلالت‌های سیاستی و جایگاه تسهیلات قرض‌الحسنه در آن
کد مقاله : 1099-ALA
نویسندگان
محمد ژولازاده ساکی1، حسین مفیدی کیا *2
1دانشگاه امام صادق ع
2دانشگاه امام صادق (ع)
چکیده مقاله
ازجمله مسائل حوزه برنامه‌ریزی فقر، عدم رعایت عدالت در توزیع درآمد است که منجر به ایجاد این پدیده می‌گردد. چندبعدی بودن پدیده فقر مستلزم برنامه‌ریزی جامعی در تمام ساحات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است به‌طوری‌که منجر به توانمندسازی اقشار کم‌درآمد جامعه گردد. بدیهی است یکی از راه‌های مبارزه با فقر کمک به تأمین مالی فقرا از طریق اعطای تسهیلات قرض‌الحسنه است؛ برای رسیدن به تخصیص بهینه در موضوع قرض‌الحسنه لازم است موضوع شناسی فقر به‌درستی صورت گیرد به همین منظور در این مقاله ابتدا جایگاه قرض‌الحسنه به‌عنوان یکی از راهکارهای کاهش فقر مطرح می‌شود. در ادامه با اشاره به عوامل فقر و شاخص مناسب اندازه‌گیری آن در ایران و بیان تجربیات سایر کشورها در مبارزه با فقر به دلالت‌هایی برای سیاست‌گذاری فقرزدایی اشاره می‌گردد. پیشنهاد‌هایی از قبیل تدوین برنامه جامع فقرزدایی با هماهنگی نهادهای متولی به‌جای عملکرد‌های جزیره‌ای، توجه به اقتضائات و پراکندگی نقشه فقر برای تخصیص سیاست‌های حمایتی، توانمندسازی خانوارهای نیازمند با آموزش‌وپرورش استعدادها، اصلاح نظام بانکی تورم‌زا، نظام توزیع کالا و خدمات و تخصیص بهینه منابع قرض‌الحسنه وجود دارد که در این مقاله به آن‌ها پرداخته‌شده است.
کلیدواژه ها
فقر مطلق؛ اندازه‌گیری نرخ فقر؛ نرخ ‌فقر در ایران؛ قرض‌الحسنه
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی