استثناء منافع راهکار توسعۀ موقوفات در ایران معاصر |
کد مقاله : 1089-ALA |
نویسندگان |
سید محمد صادق طباطبایی1، داریوش کیوانی هفشجانی *2 1عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان 2عضو هیات علمی پژوهشکده آلاء دانشگاه اصفهان |
چکیده مقاله |
به موجب مادۀ 72 قانون مدنی، وقف بر نفس باطل است. مطابق این ماده مقصود از وقف بر نفس این است که واقف خود را موقوفعلیه یا در شمار موقوفعلیهم قرار دهد یا منافع موقوفه را به عنوان محلّ پرداخت دیون و سایر مخارجش تعیین نماید. از این رو اگر فردی تنها مسکن خویش را برای خود و ذریهاش وقف کند، این وقف، وقف بر نفس و باطل است؛ اگر هم خود را از زمرۀ موقوفعلیهم خارج کند، باید باقی عمرش را با اضطراب و خطر بیمسکنی بگذراند. منطقاً فرد از وقف کردن چشم میپوشد. نگارندگان در این تحقیق تلاش میکنند با تحلیل متون فقه امامیه در باب وقف راهکاری را ارائه دهند که ضمن پاسخگویی به دغدغۀ واقفان، زمینۀ توسعۀ موقوفات در ایران را رقم بزند. بنابراین استثناء منافع عین موقوفه از وقف مادامی که واقف در قید حیات است، به عنوان راهکار مذکور ارائه و با تکیه بر متون فقهی و قانونی ابعاد و ضرورت آن تبیین و توجیه شده است. |
کلیدواژه ها |
استثناء منافع، توسعه، موقوفه، وقف بر نفس. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |