| واکاوی اثربخشی فعالیت های نیکوکارانه بر کاهش آسیب اجتماعی روسپیگری زنان |
| کد مقاله : 1046-ALA |
| نویسندگان |
|
الهه خرمی نسب *1، حوریه ربانی اصفهانی2 1گروه حقوق جزا و جرم شتاسی ،دانشکده علوم انسانی و حقوق ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) ،اصفهان ،ایران 2مدرس دانشگاه اصفهان،معاون پژوهشی پژوهشکد آلا (دانشگاه اصفهان) |
| چکیده مقاله |
| روسپیگری یکی از معضلات اجتماعی‌است که طیف‌وسیعی از زنان به‌‌دلایل‌مختلف درسطح جهان به‌آن روی‌آورده‌اند.برآورد آسیب‌های نشات گرفته از آن،دولتهای‌جهان را برآن‌داشته که اقدامات قانونی در‌جهت لغو و یا نظارت بر تن‌فروشی زنان دنبال‌کنند ولی‌آنچه‌مشهود است تاثیری در روند رو به رشد ویا کنترل شرایط حاصل ازآن نداشته‌است.لذا همزمان با اقدامات قانونی دراین کشورها،سازمانهای مردم‌نهاد‌‌و‌موسسات‌خیریه با رویکرد کمک به زنان‌روسپی در جهت کاهش آسیب‌ها و کمک به خروج آنان ازاین عرصه به رسمیت‌شناخته شده‌اند.درکشور ما ایران ،روسپیگری به خودی‌خود جرم شناخته‌نشده ولی افعال مرتبط دیگر با آن در قالب عناوینی چون زنا،تقبیل، مضاجعه و....جرم‌انگاری شده‌اند و در نتیجه خلاءقانونی دراین زمینه دیده‌می‌شود.لذا با افزایش‌آمار روسپیگری درکشور و نقصان رویکرد قانونی و باتوجه به تجربه‌دیگر کشورها در خصوص ورود خیریه‌ها به این عرصه ومیزان‌اثربخشی آنان،لزوم بررسی این موضوع مشهود می‌باشد.در این مطالعه با روش توصیفی– تحلیلی و ابزار کتابخانه‌‍‌‌ای،مطالعه اسنادی و در بخشی مصاحبه،به بررسی این موضوع و ارائه راهکار بومی پرداخته‌شده‌است. |
| کلیدواژه ها |
| روسپیگری،سازمان های مردم نهاد،موسسات خیریه ، بریتانیا ، ایران |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |