مدرسه هایی که دوست مساجد هستند نه جایگزین آن
کد مقاله : 1025-ALA
نویسندگان:
زهرا شریعتی *
رسانه
چکیده مقاله:
ساختن انسان، جامعه و تمدن پویا و کمال گرا، از اهداف تربیت و تعلیم در اسلام است و کمال مطلوب انسانی، از طریق بارور شدن نیروی عقلانی(علم آموزی) و رشد گرایش‌های معنوی او(تربیت) میسر است. از این رو در قرآن کریم، تعلیم و تربیت(تزکیه) در کنار هم آمده است و رسالت پیامبران الهی دو مؤلفه تعلیم و تزکیه را شامل می شود که به معنای آن است که انسان وارسته دینی، انسانی است که بر قله دانش‌ورزی و تزکیه و پیراستگی روحی جای گرفته است. علم و آگاهی در نگاه قرآن، نه مقدمه تربیت، که خود از مراحل تربیت اسلامی و از الزامات و خواسته‌های شرایع و ادیان الهی است و علم آموزی همراه با تهذیب نفس است که انسان را به مقام انسانیت می‌رساند.
در صدر اسلام، مسجد مرکز آموزش بود و اصولا مسجد مدرسه، از شاخصه های معماری اسلامی محسوب می شد. حتی وقتی مدارس مستقل هم شکل می گرفت به دلیل دینی بودن محتوا، پیوند این دو نهاد همچنان محفوظ می ماند اما در سده اخیر و به ویژه از دوره قاجار که روابط سیاسی اقتصادی ایران و اروپا گسترش
کلیدواژه ها:
مسجدمدرسه، خیریه، تربیت
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
چهارمین همایش ملی خیرماندگار