بیش‌از نیم‌ قرن جهاد در رسیدگی به محرومان

کد مقاله : 1008-ALA

نویسندگان

زهرا شریعتی * رسانه

چکیده مقاله

همه ما دوست داریم به هر شکلی به افراد نیازمند و گرفتار کمک کنیم اما به‌ویژه وقتی پای کمک مالی به میان می‌آید، این مسئله برایمان به آرزو تبدیل می‌شود و می‌گوییم کاش داشتیم و کمک می‌کردیم؛ غافل از اینکه خود کمک‌کردن، باعث گشایش زندگی و افزایش روزی می‌شود. اصولا کمک و انفاق‌کردن به دیگران در شرایطی که خودمان به چیزی نیاز داریم، ارزش بیشتر، معنای عمیق‌تر و شکل زیباتری پیدا می‌کند و سبب تشویق دیگران و ترویج این سنت حسنه می‌شود؛ چنانکه سبک زندگی اولیا و معصومین(ع) نیز به همین منوال بوده است. میرزا علی‌اکبر انتظار‌یزدی، پیرمرد 82ساله محله وحید، از پیروان پروپاقرص این سبک زندگی بوده و جزو افرادی است که به‌جای اینکه دخل‌وخرجشان را حساب کنند و اگر چیزی ماند به نیازمندان بدهند، ابتدا به نیازمندان می‌دهند و اگر چیزی ماند برای خودشان می‌گذارند و اگر آن‌ها را نشناسیم فکر می‌کنیم میلیونر هستند. میرزا علی‌اکبر که خانواده‌اش اصالتا اهل یزد بوده، پدر شهید علیرضا انتظاری و بازنشسته آستان‌قدس‌رضوی

کلیدواژه ها

نیکوکار،محرومان،انفاق

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر