| مفهوم پردازی جامعه دوستی در دوران سالمندی: مدلی مبتنی بر مرور جامع |
| کد مقاله : 1005-ALA |
| نویسندگان |
|
نسیبه زنجری1، احمد دلبری2، حسن رفیعی3، طاهره رمضانی *4 1استادیار، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران 2دانشیار، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران 3دانشیار، مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران 4گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| مقدمه و هدف: جامعه دوستی مفهوم مهمی است که با افزایش سن در افراد افزایش می یابد. این مفهوم با ابعاد گوناگون در مطالعات مختلف بیان شده است. هدف پژوهش حاضر تبیین مفهوم جامعه دوستی در دوران سالمندی است. روش کار: روش مورد استفاده در این مطالعه، مروری جامع بر متون منتشرشده مرتبط با مفهوم جامعه‌دوستی در سالمندی است. هر دو نوع مطالعات کمی و کیفی در این پژوهش وارد شدند. این پژوهش با جستجوی مقالات با استفاده از کلیدواژه های prosocial*، older adults، older people، aging، later life، senior، third life، elderly، جامعه دوستانه، جامعه پسند و رفتار اجتماعی مطلوب در پایگاه های اطلاعاتی اصلی از جمله Web of Sciences ،Scopus ، PubMed،Google Scholar و SID بدون محدودیت زمانی برای مطالعات انجام شد. در ابتدا 877 مقاله شناسایی شد و پس از مرحله غربالگری، 58 مقاله واجد شرایط، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاکی از وجود 7 زیرطبقه و 2 طبقه اصلی جامعه‌دوستی شامل «گرایش‌های جامعه دوستانه» و «رفتارهای جامعه‌دوستانه» بود. طبقه اصلی گرایش‌های جامعه دوستانه شامل چهار زیرطبقه همدلی، هنجارهای جامعه دوستانه، گرایش های فطری و تمایلات نسل پرورانه بود. طبقه اصلی رفتارهای جامعه‌دوستانه نیز متشکل از سه زیرطبقه کمک های خودجوش غیررسمی، کمک های برنامه ریزی شده رسمی و رفتارهای دوستدار محیط زیست بود. نتیجه گیری: جنبه‌ها و ابعاد مختلف مفهوم جامعه‌دوستی در دوران سالمندی شناسایی‌شده در این مطالعه می‌تواند به عنوان مبنایی برای ارزیابی و برنامه‌ریزی ارتقاء جامعه‌دوستی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| جامعه دوستی؛ دوران سالمندی؛ مرور جامع |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |